Giovanni

Klany wampirze


Giovanni
Wymowa	dżijowanni
Przydomki	Nekromanci, Nigromanci, Nekro-kazirodczy Mafiozo
Symbol	wykaligrafowany inicjał nazwy rodu Giovanni
Przedpotopowiec	Augustus Giovanni
Sekta	niezależni
Dyscypliny klanowe	Dominacja Potencja Nekromancja
Ułomność klanowa	bolesny Pocałunek
Linie krwi

Giovanni (ang. Giovanni) są jednym z najmłodszych trzynastu klanów w Wampirze: Maskarada.

Giovanni to uzurpatorzy Klanu Cappadocian historycznie byli zarówno klanem, jak i rodziną, a w ostatnich czasach – linią krwi, ze względu na powstanie Klanu Hecata. Członków klanu obejmowano niemal wyłącznie wewnątrz rodziny, a ich działania koncentrowały się na zdobywaniu bogactwa i mocy nekromantycznej.

Historia[]

Giovanni zaczynali jako kupcy pod nazwiskiem Ioveanus (później anglicyzowanym na Jovians) w czasach Cesarstwa Rzymskiego. W tym okresie rodzina po raz pierwszy próbowała przywoływać zmarłych, co nazywano Nigrimancją. Wówczas handel ze zmarłymi nie był stygmatyzowany, a kult przodków był powszechny wśród ludności rzymskiej. Po upadku Rzymu Jovianowie utrzymali niezależność swojej rodzinnej Wenecji i rozwijali badania nad nekromancją, które z czasem przekształciły się w nowe ścieżki tej sztuki, w tym głównie Ścieżkę Sepulchralną.

Na początku XIII wieku nazwisko rodziny zmieniło się na "Giovani" (pisane z jednym "n"). Do XV wieku przyjęto znaną dzisiaj pisownię "Giovanni".

Ciemne Wieki[]

Około 1243 roku Giovani

W 1005 roku, w jaskiniach Erciyes, pod cieniem torporowego ciała Cappadociusa, Augustus został włączony do Klanu Cappadocian, obejmowany bezpośrednio krwią Założyciela pod okiem Japhetha i Constancii. Chociaż akt objęcia jest powszechnie znany, mniej znane są targi, które temu towarzyszyły.

Klan Śmierci, Cappadocianie, podążał za swoim Założycielem w poszukiwaniu tajemnic śmierci i Boga, w tym planu Cappadociusa, by pożreć duszę Wszechmogącego. Jednak brak wiedzy o duszy (nekromancja Cappadocian skupiała się bardziej na akcie umierania niż na wydarzeniach po nim) skłonił Założyciela do poszukiwania ekspertów.

Wkrótce na scenę weszli Giovani – "młodzi" – rodzina zamożnych weneckich kupców, którzy od wieków korzystali z umiejętności nekromancji, aby zdobyć przewagę w handlu. Augustus Giovani, pragnąc zwiększyć potęgę swojej rodziny i widząc w wampiryzmie drogę do tego celu, badał klany i rozważał oferty różnych starszych wampirów. Oferta Cappadocian okazała się najatrakcyjniejsza, oferując niskie pokolenie (i podatny na manipulacje klan).

Pomimo protestów najstarszych dzieci Cappadociusa, Antedyluwia powstał z torporu i przekazał Japhethowi małą fiolkę swojej krwi. Japheth niechętnie zgodził się, osuszając Augustusa i wlewając większość krwi Cappadociusa w gardło wyczerpanego Giovaniego (resztę ukrył Japheth; Prawdziwe Naczynie stało się istotnym elementem plotek Giovani).

Po objęciu krwią Augustus Giovani natychmiast rozpoczął obejmowanie członków swojej rodziny. W ten sposób Giovani stali się czymś pomiędzy linią krwi a kultem wewnątrz Klanu Cappadocian. Uznawani za ekspertów nekromancji (i szybko rozwijając tę dziedzinę), Giovani utrzymywali pewien dystans wobec klanu macierzystego. Jak twierdzą Giovani, Augustus planował uzurpację swojego sira jeszcze przed objęciem.

Renesans i późniejsze lata[]

W 1444 roku plany te zostały zrealizowane. Potomek Augustusa, Claudius Giovanni, zawiązał spisek mający na celu pożarcie duszy Japhetha, najbardziej ukochanego z dzieci Cappadociusa. Spisek Izaaka był sam w sobie przestępstwem, ale ostatecznie stanowił jedynie odwrócenie uwagi – ponieważ Hardestadt i inni założyciele Camarilli zaczęli interesować się diablerią starszych wampirów, Augustus chciał użyć marionetki, by odciągnąć ich uwagę, podczas gdy on realizował większy plan. W 1444 roku oba plany zakończyły się sukcesem – Japheth i Cappadocius zostali zgładzeni, a przywódcy Giovani zyskali niższe pokolenie. Zdrada Cappadociusa i jego dzieci została później nazwana "Ugryzieniem" przez członków rodziny Giovani.

Korzystając z chaosu epoki, Augustus rozpoczął czystkę wśród Cappadocian, która, choć trwała wieki, by wyeliminować ostatnich ocalałych, do 1528 roku była na tyle skuteczna, że możliwe stało się negocjowanie pokoju z Camarillą, znanego jako Obietnica z 1528 roku. Giovanni zostali pozostawieni w spokoju, a także zostawili w spokoju Camarillę, dokładnie tak, jak tego chcieli.

Ostateczny cel klanu został nakreślony przez Augustusa Giovaniego po przeanalizowaniu pierwotnego planu Cappadociusa. Klan Giovanni zdobywał większość swojej potęgi dzięki kontroli nad upiorami, więc zburzenie Zasłony miało umożliwić im zdobycie niepojętej potęgi. Augustus przedstawił plany osiągnięcia tego celu, w tym najtrudniejszy – zdobycie ogromnej liczby dusz niezbędnych do rytuałów nekromantycznych.

Od 1528 roku Giovanni byli praktycznie pozostawieni samym sobie, by realizować swoje cele. Unikając coraz bardziej zażartych wojen między Camarillą a Sabbatem, skupili się na trzech zadaniach: rozwijaniu wiedzy nekromantycznej, gromadzeniu bogactw i eliminacji pozostałych Cappadocian i Lamii. Wszystkie te cele wiązały się z ich ostatecznym planem zburzenia Zasłony: wiedza nekromantyczna pozwalała zdobywać dusze, bogactwa ułatwiały zdobywanie dusz poprzez handel niewolnikami i wywoływanie katastrof gospodarczych, a eliminacja Cappadocian zamykała usta potencjalnym donosicielom.

Wiek Wiktoriański[]

Wiek odkryć geograficznych i kolonializmu umożliwił Giovanni zdobycie przyczółków w nowych państwach, takich jak Stany Zjednoczone, dzięki ich śmiertelnym krewnym kupcom. W miarę jak handel stawał się coraz ważniejszy dla bogactwa i wpływów państw, wielu Giovanni zgromadziło znaczne rezerwy finansowe. Pomimo niesławy jako kazirodczy rabusie grobów, Giovanni stali się jednym z najbardziej wpływowych klanów w społeczeństwie śmiertelników, co często dawało im przewagę w polityce wampirów.

Giovanni kontrolowali niemal każde miasto Camarilli i Sabbatu we Włoszech dzięki ogromnym zasobom finansowym i sługom upiorom (z wyjątkiem Watykanu i Malty, które były kontrolowane przez inne potężne siły). Młodzi Giovanni podróżowali do innych krajów, by poszerzać wpływy klanu i zdobywać nowe źródła finansowe oraz rodziny, które mogłyby rozwinąć nekromantyczną wiedzę klanu, takie jak Pisanob zwerbowani w XVII wieku.

Podczas dwóch wojen światowych plany Augustusa Giovaniego napotkały opóźnienia, ponieważ dwie Maelstromy zniszczyły infrastrukturę Krain Cieni i kosztowały ich wielu sług wśród upiorów.

Giovanni wykorzystali epokę odkryć i kolonializmu, aby zdobyć przyczółki w nowych państwach, takich jak Stany Zjednoczone, poprzez swoich śmiertelnych krewnych handlarzy. W miarę jak handel zyskiwał na znaczeniu dla bogactwa i wpływów narodów, wielu Giovanni było w stanie zgromadzić pokaźne rezerwy finansowe. W tym okresie, pomimo ich reputacji kazirodczych grabarzy grobów, Giovanni udowodnili, że są jednym z najbardziej wpływowych klanów wśród śmiertelników, co często dawało im przewagę w polityce wampirów.

Klan Giovanni w Wieku Wiktoriańskim[]

Giovanni zdołali kontrolować prawie każde miasto Camarilli i Sabbatu we Włoszech dzięki swoim ogromnym zasobom finansowym i sługom w postaci upiorów (z wyjątkiem Watykanu i Malty, które były kontrolowane przez inne potężne siły). W tym czasie wielu młodych Giovanni podróżowało do innych krajów, aby zwiększyć wpływy, znaleźć nowe źródła finansowania i nawiązać kontakty z rodzinami, które mogłyby poszerzyć wiedzę klanu na temat nekromancji, takimi jak Pisanobowie, zrekrutowani w XVII wieku.

Podczas dwóch wojen światowych plany Augustusa Giovanni zostały opóźnione, ponieważ dwie wielkie Burze Świata Cieni zniszczyły infrastrukturę Krainy Cieni i kosztowały ich wielu sług upiorów.

Współczesność[]

Na początku XX wieku Giovanni byli u szczytu potęgi. Rozszerzyli klan o inne rodziny (w tym Millinerów, della Passaglia, Pisanobów i Ghibertich), wydawało się, że ostatecznie zniszczyli ostatnich Cappadocian i ich ochroniarzy, Lamie, oraz przygotowywali się do rozerwania Zasłony i sprowadzenia zmarłych do świata żywych.

Pod koniec stulecia sytuacja diametralnie się zmieniła. Tajemniczy wampiry, Harbingerzy Czaszek, ogłosili zemstę na klanie z nieznanych powodów. Szósta Wielka Burza zniszczyła społeczeństwo upiorów, a apokaliptyczne wydarzenia Tygodnia Koszmarów unicestwiły ich zasoby duchowe.

Wraz z nadejściem Ostatecznych Nocy Giovanni zaczęli się zastanawiać, czy popełnili błąd. Może Augustus Giovanni niedoszacował siły Antedyluwian; może martwi stawaliby się potężniejsi, gdyby Zasłona została rozerwana. Może Kain naprawdę istniał, a wszystkie te małe gry i intrygi były jedynie rozrywką przed Gehenną.

La Famiglia Giovanni[]

Pod koniec lat 2010 krążyły plotki, że Augustus Giovanni nie jest już obecny. Nie jest jasne, co się z nim stało; być może spotkała go Ostateczna Śmierć, został pochłonięty przez innego wampira, lub po prostu się ukrył. Niemniej jednak, wielka liczba upiorów i Widm, które kiedyś były pod jego kontrolą, została uwolniona, co doprowadziło do zemsty na Giovanni.

W wyniku tych wydarzeń Giovanni, Harbingerzy Czaszek, Lamie, Samedi, Nagaraja i pozostali Cappadocianie połączyli się w jedną organizację klanową nazwaną Hecata. Druga Inkwizycja wyeliminowała znaczną część ich starszych członków, a sugeruje się, że Harbingerzy odegrali kluczową rolę w Cappadocianach związanych z ich masakrą.

Co ciekawe, Giovanni i Hecata są odporni na Wezwanie, choć fakt ten nie jest powszechnie znany.

Organizacja[]

Giovanni to wysoce zorganizowany klan, składający się z sieci powiązanych rodzin, które dzielą wspólną kulturę i lojalność wobec rodu założycielskiego Giovanni. Wbrew powszechnemu przekonaniu nie wszyscy Giovanni są Włochami.

Klan funkcjonuje jak coś pomiędzy bezwzględną mafią a korporacją. Działania klanu są nadzorowane przez hierarchię capo, padronów i maestro. Przywileje, takie jak obowiązki finansowe (i nagrody), ghoulenie czy Przemiana, zależą od osiągnięć; zdrady i rywalizacja są na porządku dziennym w domach Giovanni.

Giovanni utrzymują wewnętrzną Maskaradę. Członek rodziny może wiedzieć, że jego rodzina zajmuje się dziwnymi rzeczami, ale poza względnie "nieszkodliwymi" (w porównaniu) kazirodztwem i intrygami finansowymi, może być całkowicie nieświadomy, że jest marionetką kanibalistycznych, krwiopijczych nekromantów.

Decyzje w klanie podejmują rady starszych, znane jako Anziani, gdzie wiek, ranga i kompetencje odgrywają kluczową rolę. Starsi, którzy nie są Anziani, są grzecznościowo nazywani nonno/nonna. Giovanni są silnie związani z rodziną, nawet po Przemianie, i mogą przez wieki prowadzić swoich potomków dla większego dobra rodziny (oraz własnego).

Odmiany klanu[]

Giovanni to nowy klan w porównaniu z innymi wielkimi klanami w Świecie Mroku, więc nie wykształcili własnych linii krwi. Istnieją jednak rodziny włączone do Giovanni.

Oczywiście "czystokrwiści" Giovanni uważają się za lepszych od tych, którzy zostali włączeni do klanu, ale nie narodzili się w głównym odgałęzieniu rodziny – mają nawet na to określenie: unico sangue (czystokrwiści), podczas gdy osoby z rodzin pobocznych są nazywane doppio sangue (dwukrwiści). Niemniej jednak doppio sangue wciąż są o wiele bardziej cenieni niż inni wampirzy.

Główne rodziny włączone do Giovanni:[]

Dunsirn – szkoccy bankierzy i kanibale
Milliner – amerykańscy finansjerzy przyjęci w latach 50.
Pisanob – meksykańscy nekromanci

Pomniejsze rodziny związane z klanem:[]

Della Passaglia – włoska rodzina skupiona na Dalekim Wschodzie
Ghiberti – włoscy nekromanci aktywnie zainteresowani Afryką
Puttanesca – sycylijscy zabijacy o wybuchowym temperamencie
Rosselini – uzdolnieni, choć brutalni nekromanci, uważani za równych głównej rodzinie

Rodziny spokrewnione przez małżeństwa:[]

Beryn – flamandzcy handlarze z wpływami w Afryce
Hidalgo – inna meksykańska gałąź, rzekomo zniszczona przez Sabbat
Li Weng – chińscy geomanci z San Francisco
Koenig – niemieccy producenci broni i członkowie kultów śmierci
St. John – angielscy masoni
Rothstein – żydowsko-amerykańscy kabałyści z Las Vegas ----

Kultura[]

Giovanni są w wielu aspektach podobni do Ghoul rodzinnych, choć mniej odrażający na pierwszy rzut oka. Nie oznacza to jednak, że są mniej wynaturzeni niż klan Bratovitch. Giovanni są równie odpychający i zdegenerowani, ale w bardziej subtelny sposób. Mówi się, że młodsze pokolenia Giovanni wyróżniają się atrakcyjnością, a niektórzy przypominają swą urodą sukkuby jeszcze przed przemianą. Znani są również z umiejętności zmiennokształtności.

Efektywny Giovanni to sadystyczny Giovanni. Kontrola nad upiorami wymaga precyzyjnej manipulacji ich emocjami (zrozumienia Pasji i Więzów), a następnie bezwzględnego wykorzystywania tych narzędzi, by duch wykonywał polecenia. Giovanni byli okrutni, manipulacyjni i bezwzględni jeszcze przed diabolizacją Cappadociusa, co przenika każdą ich działalność. Zewnętrzna twarz klanu, bardziej publiczna, jest mniej widocznie okrutna, ale tylko dlatego, że ci wampirzy są odpowiedzialni za kontakty ze światem zewnętrznym.

Najbardziej znanym przykładem tej mentalności jest Giovanni Proxy Kiss. Giovanni traktują rytuał ghoulizacji jako formę sztuki, ponieważ jest to kluczowy etap inicjacji w klanie – staje się wtedy pełnoprawnym członkiem rodziny, któremu ujawnia się prawdę o wampirach. Proxy Kiss bywa celebrowane w sposób estetyczny i niezapomniany, często z użyciem metod takich jak podanie krwi w akcie seksualnym, bluźniercze msze i podobne. Z kolei przemiana w wampira to ogromne wydarzenie, celebrowane półpublicznie w rodzinie, by umożliwić kandydatowi ostatnie przyjemności śmiertelnego życia. Bacio della Morte („Pocałunek Śmierci”) jest przeprowadzane w sposób rytualny – śmiertelny kandydat ubiera najlepsze ubranie, by następnie rozebrać się przed swoim sire i oddać się wampirowi. Po przemianie nowo narodzony wampir jest wprowadzany w sztukę karmienia podczas formalnej kolacji, gdzie zawiązuje swoje pierwsze oficjalne sojusze.

Sadystyczna i dziwaczna kultura wewnętrzna Giovanni jest dodatkowo pogłębiana przez jej kazirodczy charakter. Członkowie rodziny Giovanni mogą spędzić większość swojego życia, kontaktując się wyłącznie z innymi Giovanni, co prowadzi do izolacji i problemów. Giovanni są szczególnie aroganccy i mają tendencję do niedoceniania otaczającego ich świata.

Pod względem religijnym Giovanni są w większości odstępcami od katolicyzmu. Ich praktyki nekromantyczne dały im wgląd w życie po śmierci, co zazwyczaj niszczy wiarę w dobroczynnego boga. Podobnie jak klan Lasombra, Giovanni zachowują pozory katolicyzmu w rytuałach i kulturze rodzinnej, ale przekształcają je, by lepiej pasowały do wampirycznego kontekstu. Mogą uczestniczyć w specyficznej mszy, gdzie woda święcona jest krwią, a kapłanem starszy członek rodziny, ale takie ceremonie często degenerują się w orgie, masakry lub inne dewiacyjne praktyki za zamkniętymi drzwiami.

Związek Giovanni ze światem duchowym powoduje, że mają luźne podejście do takich kwestii jak tortury, rozczłonkowanie i śmierć. W końcu, jeśli ofiara umrze na krześle, zawsze można przywołać jej ducha z piekła i wydobyć informacje w inny sposób. Giovanni skupiają się głównie na efektywności: przekupstwo, uwodzenie i wszelkie inne podstępne metody są nauczane nowym członkom klanu od początku. Jeśli wszystkie inne sposoby zawiodą, eliminacja konkurencji staje się bardzo realną opcją.

Spokrewnienie[]

Giovanni nie przemieniają osób spoza rodziny bez zgody klanu. W 1444 roku Claudius Giovanni przemienił chłopkę Mariannę jako element dywersji, co przez 500 lat było źródłem wstydu dla klanu. Marianna była jedyną osobą spoza rodziny, która przetrwała przemianę dłużej niż miesiąc.

Informacje z 20. rocznicowego wydania książki zaprzeczają jednak tej sztywnej zasadzie. Lore of the Clans podaje, że przemiana osób spoza rodziny jest niezwykle rzadka, ale zdarza się i będzie zdarzać. W obu przypadkach liczba takich przypadków jest minimalna.

Przemiana w klanie Giovanni jest traktowana jako nagroda, awans za dobrą służbę. W odróżnieniu od innych klanów, Giovanni bardzo starannie rozważają generację w kontekście przemiany – przemiana przez członka klanu o niższej generacji jest traktowana jako szczególne wyróżnienie.

Choć nie jest to rzadkie, przemiana członków swojej najbliższej rodziny jest niemile widziana. Mogłoby to prowadzić do nepotyzmu, a Giovanni wolą, aby lojalność neonatów była jak najbardziej podzielona w rodzinie. Jeśli Giovanni proponuje swojego wnuka do przemiany, bardziej prawdopodobne jest, że dokona jej członek innej gałęzi rodziny. Jeszcze lepiej, jeśli Giovanni są rywalami – ponieważ neonata będzie lojalny wobec swojej babci i swojego sire, co zmusza (do pewnego stopnia) starszych do unikania spisków przeciwko sobie nawzajem, aby uniknąć zdrady ze strony nowego potomka.

Klątwa Klanu[]

Klątwa klanu Giovanni sprawia, że ich ugryzienia zadają więcej obrażeń niż normalnie, co utrudnia utrzymanie ofiar przy życiu po karmieniu się nimi jak i również usuwa uczucie ekstazy które zazwyczaj występuje przy pocałunku(ugryzienie).